Seaworld en Michael Jackson

Vandaag zijn we naar Seaworld geweest.
We zijn hier al sinds 1998 niet meer naar toegegaan, vorig jaar niet meegerekend.
Toen hebben we het niet verder als de eerste show gehaald, ik werd toen ziek en de rest weten de meeste van jullie wel.
Eerst bij een UPS-store de tickets geprint, deze waren online een stuk goedkoper. Je betaalde de childs-price en je kreeg een adult-ticket. Ook kon je 2 dagen gaan met hetzelfde kaartje. Dit was dus een goede aanbieding. Het is n.l. zo warm dat je het geen hele dag uit houdt.
Nu kunnen we het verdelen.

We moesten wel nog parkingfee betalen $12,00, goedkoop is anders.
Als eerste gingen we naar “Believe”, dit is de show met Shamu, the killerwhale.
Het is een enorm groot theater, met een groot bassin en een groot filmdoek, hier kun je ook alles opvolgen.
Na de gebruikelijke quize met vraagjes over de walvis, begon de show.
Men begon met een eerbetoon aan de soldaten die op dit moment in de oorlogsgebieden zitten.
Ook vroeg men om alle militairen, oud-militairen en familieleden op te staan, zij kregen een daverend applaus. Amerikanen zijn zeer chauvinistisch en ze willen natuurlijk het Vietnam-drama niet weer laten gebeuren.
De show is zeer mooi, ik vond het ontroerend mooi om te zien.

Het zijn zulke grote beesten, ze zijn de grootste zoogdieren ter wereld en heten niet voor niets “killer”whales. Het is dus knap wat de trainers hun aanleren.
Of de dieren gelukkig zijn is een tweede.

Na Shamu gingen we naar Wild Artic, dit gaat over de beesten op Antarctica.
Je kon een helikoptersimulatie vlucht maken over de noordpool, dit ging er ruig aan toe.
Toen langs de ijsbeer, die lag te pitten, walrussen en de belugawhale.

De volgende show was de “call of the ocean”.
Een acrobatenshow met als thema de liefde tussen een visser en een zeewezen.
De acrobaten waren voornamelijk chinezen, erg knap gedaan.
Na een hapje en een drankje op weg na de dolfijnen show.
Deze was erg veranderd sinds de laatste keer, minder dolfijnen en meer acrobatische toeren van de medewerkers.
Het is nu meer een verhaal, toen was het echt dolfijnen die kunstjes deden.
Einde was wel weer spectaculair, met alle dolfijnen in het bassin die tegelijk sprongen en draaiden enz.
Toen naar de souvenirshop, hier waren we eigenlijk voor gekomen.
We hebben onze kleinzoon n.l. een haai, dolfijn en hamerhaai belooft en vooral deze laatste konden nergens anders krijgen.
Hier natuurlijk wel. Ook nog een haaien T-shirt voor hem gekocht.

Hij is gek van haaien.
Toen moe maar voldaan naar huis.

Toen we in het zwembad lagen hoorden we dat Michael Jackson gestorven was. Een hartstilstand.
Ik was vroeger een enorme fan van hem en ben naar verschillende concerten geweest.
Ook al zag hij er niet meer uit, hij was een echte entertainer, verschrikkelijk.
De tv zendt niets anders uit dan de dood van MJ en van Farah Facet Majors.
De King of Pop is dood!